UAZ Bukhanka testweek: gaan we het doen?

Het regent pijpenstelen. De stoeltjes en tafel staan op de bijrijdersstoel: net op tijd binnengehaald. Het is een teringbende in de camper en wij passen maar net tussen alle rommel. Geen plekje is onbenut. De provisorisch opgehangen doeken geven nog een beetje privacy in de avond. Langs de schuifraampjes sijpelt water. Deze camper staat bekend om zijn lekkages, dus we moeten niet doen of we verbaasd zijn. We testen deze week een Russische UAZ Bukhanka: een 4×4-camper waar wij misschien een wereldreis mee willen maken. De vraag is of dat verstandig is. 

//Dit blog van Claudia van Dongen en Eric Roovers verscheen oorspronkelijk op Ctheworld.nl

Wereldreis

Iedereen vraagt het ons: hoe staat het met de plannen voor jullie wereldreis? Moeilijke vraag. Het zijn onzekere tijden. We hebben geen idee hoe covid-19 zich gaat ontwikkelen. Het is maar zeer de vraag of wij in oktober kunnen vertrekken om onze grote droom waar te maken. In onze overpeinzingen kwamen we afgelopen zomer op het idee om te gaan “overlanden”, ofwel met een eigen vervoermiddel op reis. Een camper verschepen naar Zuid-Amerika en geheel corona-proof met eigen bed, bad en wc op pad. 

Als we gaan overlanden, moet het een 4×4 camper zijn. Dat is voor ons vanzelfsprekend. Hij moet ook een beetje betaalbaar zijn, want we moeten het een jaar zonder inkomen zien te rooien. Ons oog is op de UAZ Bukhanka gevallen, een onweerstaanbaar Russisch modelletje uit 1965.  

“Het blijft Russische kwaliteit”, zegt de verkoper tegen ons, als we vragen naar de risico’s. “Ik ga er niet omheen draaien. Een Bukhanka roest als hij uit de fabriek komt, is nooit helemaal waterdicht en de deuren sluiten niet zonder te smijten.” We kijken op YouTube naar Huubs vlogs en concluderen dat het geen goed idee is om zo’n ding mee naar Zuid-Amerika te nemen. Hoewel Huub het wel heeft gedaan. Toch kunnen we de UAZ Bukhanka niet uit ons hoofd zetten. Het blijft liefde op het eerste gezicht. 

Twijfel 

Eric ziet het helemaal zitten om het busje zelf om te bouwen naar camper en op de camperbeurs in Düsseldorf doen we inspiratie op. We struinen Pinterest af voor nog meer ideeën en oriënteren ons op de mogelijkheden om een oldtimer te laten reviseren. Met een grote glimlach maken we enkele proefritten en glijden verder het moeras der liefde in. De twijfel blijft echter steeds de kop opsteken. Het is ons wel duidelijk dat het kopen van een Bukhanka, kiezen voor avontuur betekent. 

UAZ Bukhanka testweek

Avontuur, daar houden wij van! Maar niet van 7 sloten tegelijk. De eerste week van oktober wordt daarom onze UAZ Bukhanka testweek. De weersvoorspellingen zijn belabberd. We staan er niet zo goed op. In Luttenberg halen we ons schattige huurexemplaar op en rijden er meteen mee naar camping het Buitenland. De sfeer is leuk, de nacht woelig: 130×180 is toch een beetje krap. De indeling van deze camper is waardeloos en de privacy beperkt door het ontbreken van gordijntjes in de “woonkamer”. Dit kunnen wij beter!

De dagen erop blijft het maar regenen. We zijn inmiddels in Lauwersoog en het komt met bakken uit de hemel.
Het mooie natuurgebied blijft onbezocht door ons. De bbq staat binnen, ons eten in de koelkast. ’s Avonds kijken we een serietje in de camper. De regen sijpelt onderwijl langs het schuifraampje naar binnen. We appen Erik (die ons een Bukhanka wil verkopen) dat wij afzien van schuifraampjes. Hij belooft ons betere exemplaren.

We gaan door naar de Afsluitdijk. Flinke wind tegen en dat merken we! De Bukhanka schommelt en slurpt. Hij begint te piepen als we bijna aan de overkant zijn. Het blijkt het teken dat we moeten tanken. Een Bukhanka heeft aan twee kanten een tank. Dat betekent dus tanken, afrekenen, rondje rijden, nog een keer tanken en weer afrekenen. In de tussentijd word je gegarandeerd door iemand aangesproken en bevraagd over je fantastische busje. 

Lekkage

Museum Voorlinden lijkt ons een mooie bestemming voor een regenachtige maandagmiddag. Het museum is gelegen op een prachtig landgoed aan de Noordzee en heeft een boeiende collectie moderne kunst. Bij terugkomst op de parkeerplaats ontdekken we alleen dat de achterdeur heeft gelekt en het hoeslaken zeiknat is geworden. Jakkes, stomme Bu-kak-a. Dit wordt een bespreekpuntje met Erik.

We besluiten naar Rotterdam te rijden om mijn zus, neefje en nichtje en mijn ouders de UAZ Bukhanka te laten keuren. De kids zijn enthousiast. De volwassenen vinden hem charmant, maar of mijn ouders echt blij worden van dit nieuwe avontuur, durf ik te betwijfelen. 

Voordat we verder tuffen, doen we nog een rondje bekenden. Vol trots laten we overal onze nieuwe liefde zien. Hij wordt door iedereen met een brede glimlach ontvangen en intussen is ook ons bedophoog-experiment geslaagd. We willen het bed graag vijfentwintig centimeter hoger monteren, om meer ruimte voor spullen te creëren. Dat moet lukken, zonder last te krijgen van claustrofobie.

We bezoeken nog een camperbouwer in Helvoirt die pop-up daken maakt en krijgen steeds meer beeld bij de ideale indeling van onze eigen UAZ Bukhanka. Het is krap, dus we moeten slim ontwerpen. 

Eigenzinnig

In oktober zijn niet alle campings geopend, maar gelukkig is De Lievelinge nog up and running. Dit is een eigenzinnige, creatieve plek waar een circusachtige sfeer hangt. Je kunt er de mafste slaapplekken huren en wij kijken onze ogen uit. We ontmoeten er Chris en Rick. Ze wonen en werken op de camping en trekken er in de winter op uit met hun Bukhanka. Food for talk! 

Veluwe 

Op de Veluwe vinden we de meest keurige camping van deze reis: De Helfterkamp is de beste ANWB-camping van 2019 en 2020. Het gras is groen en de bosjes zijn in bollen gesnoeid. Het contrast met De Lievelinge kan niet groter zijn. Vriendelijke senioren bewonderen hier onze Bukhanka. Hij valt op naast de grijze voortenten. 

We maken tussen de buien door een lekkere kop koffie en verse tomatensoep. Als de dag weer voorbij is, slaan we met een harde knal de deur achter ons dicht. Het kan niet anders, een Bukhanka-dag eindigt altijd met deuren-smijten. We kruipen in bed en terwijl ik nadenk over het benodigd aantal liters in de watertank, is Eric blijkbaar met een verlichtingsplan bezig. In onze hoofden is het nog erg onrustig.

Het regent!

Nog meer regen! Ik word er serieus chagrijnig van. Het houdt maar niet op. We wilden graag burlende herten op de Veluwe zien, maar de dieren houden zich allemaal schuil. Op natuurkampeerterrein Drie installeren we de UAZ Bukhanka voor de laatste nacht. Kees en Yvon komen op de koffie en we frommelen ons met z’n vieren in de woonkamer. Buiten regent het immers. Anderhalve meter is helaas niet mogelijk en als de zuurstof op is, gaan we naar een bosrestaurant in de buurt. Het laatste avondmaal van onze week is lekker en gezellig.

UAZ Bukhanka: ja of nee?

Poetsen, wassen, tanken en inleveren. We hoeven hem pas aan het eind van de dag terug te brengen, maar we zijn er wel klaar mee. Klaar met het natte gras, het smalle bed en vochtige kleren. Klaar met de beperkte ruimte en de gedeelde badkamer. Maar toch. De liefde voor de UAZ Bukhanka is er niet minder om geworden. Of de aanschaf verstandig is? Nee, waarschijnlijk niet. Of het leuk is? Ja, absoluut! Overal waar we met deze camper komen worden we toegelachen en aangesproken. Duimen gaan omhoog. Op de snelweg worden we gefilmd. Iedereen wordt blij van een Bukhanka en wij waarschijnlijk nog wel het meest! Het staat vast: je leven wordt leuker met een UAZ Bukhanka. We gaan het doen. Natuurlijk gaan we het doen! We gaan voor avontuur en volgen de zon, want een week als deze willen we nooit meer meemaken.

Claudia en Eric volgen? Check hun website, Facebook en Instagram!